treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
S/T/84/ML - Preteksta, kolumna ornatu, w kształcie krzyża z haftem figuralnym. Tło jednolite, zahaftowane złotą nicią w koło koncentrycznie. Kompozycja figuralna przedstawiająca  drzewo Jessego Na tle rozgałęzionego liściastego drzewa postacie: na dole Joachim i Anna. Wyżej Maria Panna  a nad nią Chrystus rozpięty na drzewie rozgałęzionym w formie krzyża. Nad drzewem Bóg Ojciec. Haft na ogół płaski, tylko postać Chrystusa z płótna na podwleczeniu,zespojona z z tłem haftem. Brzegi szat nimbów iObrzeże z amarantowego jedwabiu z płaskim, żółtym haftem w formie wici roślin kwiatowych. Lewa strona podszyta sztywnym szarym płótnem.

Kolumna ornatu (Preteksta)

nieznany

1580 — 1600

Muzeum Narodowe w Lublinie

Dalmatyka z niebieskiego, jedwabnego adamaszku, ornament roślinny, broszowanego srebrną nicią,szata podszyta białym płótnem.

Dalmatyka

nieznany

1710 — 1730

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16797/ML - Ikona ma formę zamkniętej kasety, wewnątrz której znajduje się deska lipowa i przymocowane do niej gwoździkami namalowane na blasze cynkowej wizerunki świętych. Mosiężna kaseta ma formę prostokąta o falistych bokach. Jej dolna część osadzona jest na metalowej kuli, wewnątrz której znajduje się kula drewniana z otworem do zamocowania drzewca. Kaseta ozdobiona jest trzema półkolistymi „skrzydłami”, zamykającymi całość w formę trójliścia. Jest to symboliczne nawiązanie do formy krzyża, można by więc uznać, że obiekt jest rodzajem krzyża procesyjnego. Kaseta złożona jest z dwóch części, z których każdą można potraktować oddzielnie jako pojedynczy okład ikony. Na jednej stronie przedstawiony został wizerunek MB Kazańskiej, drugą zdobi wyobrażenie Św. Mikołaja, a nad nim znajdują się dwie maleńkie postacie po lewej stronie Chrystus po prawej Matka Boża. Malowidła wykonane na blasze cynkowej są dość schematyczne. Malarsko opracowane zostały tylko twarze i dłonie świętych. W ten sposób przygotowywano wizerunki przeznaczone pod okład, czyli podokładnice. Rysem charakterystycznym dla podokładnic jest całkowicie sprzeczne z tradycją sztuki prawosławnej pominięcie napisów identyfikujących.1 Jasnobrązowe karnacje z zaróżowionymi policzkami, miękki, światłocieniowy modelunek przydają wizerunkom nieco sentymentalnego charakteru. Dopełnieniem wyobrażeń jest grawerunek na okładach, opracowanych znacznie dokładniej. Kaseta (okłady) i skrzydła są grawerowane, brzegi skrzydeł i nimbu Matki Bożej wykończone ażurem. Grawerunek wykonany jest dość precyzyjnie, a ornament zróżnicowany, tworzący niezwykle piękny rysunek postaci i zdobiący tło przedstawień. W dolnej części obu okładów umieszczono napisy jednoznacznie identyfikujące postaci świętych: „??????KI?. ?” (Kazańska Putiewodnica – Przewodniczka, Wskazująca Drogę) i „??. ???????” (Św. Mikołaj). Drzewce, na kt.

Matka Boża Kazańska. Święty Mikołaj

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/T/83/ML - Ornat
Kolumny boczne: z brokatu aksamitnego. Na żółto-złoto tle duży wzór stylizowanego granatu (wykonany ciemno brązową nicią i złotem pętelkowym) oraz wzór maswerku gotyckiego. W górnej części przód: kompozycja figuralna: 2 postacie świętych: Katarzyny i Doroty; postaci ujęte do bioder. Haft jedwabnymi nićmi ściegiem rozłupanym.
Tło Ornatu: podobnie jak kolumny boczne na przodzie ornatu. Środkowa z kompozycją figuralną  wyobrażającą Madonnę z Dzieciątkiem, poniżej św. Agnieszka i Barbara. Haft aplikowany, przeniesiony z innej tkaniny. Wszystkie kolumny obszyte koronką z czarnego szutażu, a brzegi i dekolt jedwabnym złotym galonem. Od spodu podszyto szarobrązową podszewką z płótna.

Ornat

nieznany

1501 — 1600

Muzeum Narodowe w Lublinie

lico

św. Antypas Pergamoński

ikona z brązu

1750 — 1850

Muzeum – Zamek w Łańcucie

lico

Podwyższenie Krzyża Świętego

ikona

1800 — 1899

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Tkanina liturgiczna, antymis (?), gremiał(?), prawdopodobnie używana w czasie postu.
Tkanina w kształcie prostokata z haftem złoconą, srebrną nicią na granatowym tle jedwabnej tkaniny. Haft linearny wzór ornamentu symetryczny względem osi  pionowj i poziomej. Na osi pionowej, w polu środkowym przedstawione są dwa medaliony.
Górny: arma christi- krzyż z opartymi o ramiona krzyża włócznią i gąbką na brzegach zawieszone są bicze( flagellum) i rózgi ( ferula). Dookoła znajduje sie trzynaście ośmioramiennych gwiazd. Dolny medalion utworzony jest z wyhaftowanej wici roślinnej w środku widnieje namalowana półpostać Chrystusa w typie Ecce Homo w koronie cierniowej na głowie w haftowanym płaszczu z trzciną w ręku. W narożnikach pola środkowego cztery herby; lewy górny narożnik herb Lubicz-podkowa, 
prawy górny narożnik herb Topór,
lewy, dolny narożnik herb Dołęga- podkowa- nad nią krzyż,
prawy dolny narożnik herb niezidentyfikowany przedstawiający baranka, kozła lub jelenia. Tkanina otoczona jest bordiurą z ornamentem roślinnym rozetkami liścmi i drobnymi kwiatkami. Tkanina obszyta dookoła złota koronką klockową.

Tkanina liturgiczna

nieznany (autor)

XVII–XVIII (?) wiek

Muzeum Narodowe w Lublinie

R/4369/ML - Postać księdza. Usytuowany na osi, 3/4 w lewo. Sylwetka krępa, twarz okrągła, krótkie włosy, okulary (?). Ubrany w uroczysty strój złożony z kilkuwarstwowej kapy, pod nią nałożona na sutannę komża z ozdobnie wykończonym dołem. Przy zapięciu kapy przewleczony długi sznur zwisający swobodnie z przodu. Na nim zawieszone cztery kadzielnice (?), chwosty (?). Ręce  zgięte w łokciach, dłonie podtrzymują sznur. Rysunek prowadzony miękką, swobodną kreską.
sygn. i dat. p.d.: Józef Mehoffer Fribourg S. Nicolas 1918

Ksiądz

Mehoffer, Józef

1918

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/9247/ML - Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Jana Nepomucena. Zakomponowana frontalnie. Twarz owalna, płaska, lekko zwrócona w prawą stronę. Karnacja podkreślona białą farbą. Policzki czerwone. Oczy obwiedzione czarnym konturem. Brwi  czarne, proste, nieregularne. Spod czarnego biretu widoczne brązowe włosy, ułożone w fantazyjne pukle. Wąsy sumiaste oraz mała bródka, czarne. Sutanna i komża ułożone w głębokie fałdy. Peleryna ciemnozielona podkreślona nieregularnymi  żłobieniami. W zgiętej prawej ręce krucyfiks. Prawa noga lekko wysunięta do przodu, zgięta w kolanie. Stopy niewidoczne. 

Konserwacja: 1985 r.

Święty Jan Nepomucen

Szkodziński, Tadeusz

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/8422/ML - Rzeźba drewniana, pełna, polichromowana, przedstawiająca św. Jana Nepomucena. Zakomponowana frontalnie, z rękoma zgiętymi w łokciu i lekko rozłożonymi. Twarz owalna, pomalowana białą farbą. Małą broda i krótkie czarne wąsy. Nos krótki, prosty. Oczy owalne podkreślone czarnym konturem. Brwi łukowate, wąskie, czarne. Włosy czarne, ułożone w pukle. Na głowie czarny biret. Długa czarna sutanna, biała komża ozdobiona u dołu złotą koronką. Na piersiach krzyż, zawieszony na łańcuchu. Na komżę narzucona jasnoniebieska peleryna. Stopy lekko rozstawione. Obuty w sandały o jednym pasku. 

Konserwacja: 1990 r.

Święty Jan Nepomucen

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 12 obiektów

Ścieżki edukacyjne

6

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd